Czy spotkaliście u innych, albo sami stosujecie strategię, aby wszystko zawsze widzieć przez różowe okulary? Zdradzę Wam, że taką postawą charakteryzuje się jeden z „nowych” trybów radzenia sobie, który w wolnym tłumaczeniu brzmi „Nadkompensator Pollyanna” (ang. Pollyanna Over-compensator). Co prawda jeszcze nie spotkałam się z nim w polskojęzycznej literaturze, ale ja bym nazwała go np. Unieważniającym Optymistą, Wiecznym Optymistą albo Niezłomnym Optymistą.

Swoją nazwę zawdzięcza tytułowej bohaterce książki Eleanor Porter, która opowiada historię jedenastoletniej dziewczynki, która po śmierci ojca zostaje odesłana pod opiekę apodyktycznej ciotki. Pollyanna jest miłą, przyjazną i troskliwą dziewczynką, która zachowuje niezachwianie optymistyczne spojrzenie w obliczu wszelkich napotkanych trudności.

Po raz pierwszy ten tryb został zidentyfikowany u osób z zaburzeniami odżywiania (Simpson, 2019), ale w żadnym wypadku nie ogranicza się do nich. Jest to tryb, który utrzymuje stale pozytywne nastawienie, nawet w obliczu trudnych wydarzeń i napięć międzyludzkich. Unika prawdziwej asertywności i minimalizuje emocje, które mogą prowadzić do krytyki lub odrzucenia (np. autentyczny gniew, smutek, wstyd).
Poprzez nadmierne pozytywne myślenie znajduje optymistyczne wytłumaczenie nawet w najtrudniejszych sytuacjach i okolicznościach, jednocześnie (nieświadomie) unieważniając własne lub cudze zmagania i trudności.
Z jego ust mogą padać frazesy, np.: „Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu”, „Tak miało być”, a wszystko po to, aby zmniejszyć uczucie niepokoju u siebie i innych.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że taka postawa jest przydatna, a nawet potrzebna, żeby nie załamywać się w obliczu trudności. W pewien sposób przypomina nawet pozytywny schemat, dotyczący ukierunkowania na zdrowie i optymizm, ale problemem jest tu nadmiarowość i przesunięcie do granic. Pamiętajmy więc o nadrzędnej regule zdrowia, że najlepszy dla nas jest balans, zauważanie ambiwalencji w świecie i u siebie, a nie widzenie czarno-białe, czy dostrzeganie tylko jednej strony medalu.

I jak, brzmi to dla Ciebie znajomo?

Przypisy:
– https://www.rjboulle.com/schema-mode-descriptions